کُنام شیرانگفتمان سازی دفاع مقدس

بسم الله الرحمن الرحیم

در این صفحه شهدای بندرهندیجان را همراه با خلاصه ای از زندگی نامه این بزرگواران و سروران قرار می دهم که مطالب آن از جمع آوری های بنده و سایر دوستان و همسنگران و همچنین کتاب مدافعان خلیج فارس گرداوری و نوشته ی خانم مزارعی می باشد.

در اولین مطلبی از خلاصه زندگی شهید حامد شعبانی عموی بزرگوار و عزیز خود قرار می دهم .

چونکه بسیار دلتنگ او هستیم به امید دیدار دوباره یمان .

نام پدر: محمود       تاریخ تولد: 1342   شهادت: 4/11/1397

خلاصه ای از زندگی

شهید حامد شعبانی  در سال 1342 شمسی در خانواده ای مذهبی و مسلمان شیعه  در روستای چم شعبان از توابع هندیجان چشم به جهان گشود و از سنین کودکی علاقه ی وافر او به یادگیری تعالیم دین مبین اسلام زندگی او را به گونه ای مبدل کرد که بعدها جز بندگی خدا و اخلاص چیزی از او دیده نشد.  تحصیلات خود را تا سال پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در هندیجان طی کرد . در مهر ماه سال 1359 چند روز بعد از آغاز جنگ  وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و از شروع جنگ تحمیلی تا پایان هشت سال جنگ تحمیلی اگر جسم او در خطوط مقدم نبود ذهن و روح او در آنجا حضور داشت ، در 3/12/1362 همراه با دیگر هم رزمان و همسنگران خود راهیِ جزیره مجنون شدند، تا عملیات خیبر را آغاز کنند، دو روز بعد یعنی در 5 اسفند 1362 در عملیات خیبر حضور داشت در 20 اسفند همان سال رژیم بعث عراق با استفاده ی بی رحمانه سیل بی شماری از حملات شیمیایی را آغاز کرد ، شهید حامد شعبانی می بیند که دوستش بدون ماسک مانده و ماسک خود را به هم رزم و هم سنگرش می دهد تا استفاده کند بعد از این حادثه  ریه و تمام بدنش آلوده ی مواد شیمیایی شد با این حال دست از نبرد نکشید و علا رغم میل باطنی خودش که حضور در جبهه های جنگ را می طلبید مجبور به تن سپردن به درمان و مداوا شد و به بیمارستان انتقال داده شد .

از آن تاریخ با عوارض شدید شیمیایی دست و پنجه نرم کرد ولی هیچ گاه از اراده و ایمان مستحکمش چیزی کاسته نشد ، و در بهمن سال 1397 به آرزوی خود یعنی شهادت نائل شد، شهید حامد شعبانی که از جانبازیش و رزمنده ی دفاع مقدس بودن  تنها رضای خدا را خواسته بود حتی از مزایای جانبازی که کمکیست برای این بزرگواران و عزیزان هیچ استفاده ای نکرد و تا لحظات آخر همان رزمنده ی خاکی و بی منت جنگ تحمیلی بود و وصیت کرد در کنار پدرش بدون هیچ گونه تشریفاتی به خاک سپرده شود .

در سراسر زندگی حتی در شرایطی که حال وخیمی بر اثر عوارض شیمیایی به او دست میداد ، هیچگاه  بر زبان نمی آورد که دلیل حال بدش جنگ و عارضه ی شیمیایی بوده است ، و همیشه میگفت که برای من تنها رضای خدا مهم است ، من برای خدا، ناموس و مردمم جنگیدم ، نه برای نام و جایگاه و مقام .