کُنام شیرانگفتمان سازی دفاع مقدس

دفاع مشروع در منشور ملل متحد _ بخش یکم

طی قرون متمادی دولت ها حق داشتند اختلافات خود را با توسل به زور حل و فصل‏‏ ‏‏کنند، لذا وقوع اولین جنگ جهانی در اوایل قرن بیستم و تلفات و خسارات بی شماری که بر جای نهاد، موجب شد تا تلاش های جامعه بین المللی برای منع توسل‏‏ ‏‏به زور فزونی یافته و میثاق جامعه ملل، بدون این که به منع کامل جنگ بپردازد، شرایطی برای آن مقرر داشت.

 ‏‏در سال 1928م پیمان بریان ـ کلوگ یا (پیمان پاریس) منعقد گشت. این پیمان توسل به جنگ را به عنوان ابزار سیاست ملی تقبیح می کند و استفاده از آن را برای حل اختلافات بین المللی منع می نماید. بنابراین، پیمان مزبور برخلاف میثاق جامعه ملل (1919م) که حق توسل به جنگ را در بعضی موارد قانونی می شناخت، این حق را از دولت ها سلب می نماید. ‏ با منع توسل به زور به عنوان ابزار سیاست ملی، مهم ترین نقیصۀ میثاق جامعۀ ملل را برطرف نمود، مع هذا دول امضاء کنندۀ پیمان حق دفاع مشروع را برای خود محفوظ شمردند. وقوع دومین جنگ جهانی، ضعف ترتیبات پیشین برای حفظ بشریت از بلیۀ جنگ را نشان داد و به همین دلیل سیستم امنیت دسته جمعی کامل تری نسبت به سیستم میثاق برای نیل به صلح و امنیت بین المللی در دنیای پس از جنگ طراحی شد و با تأسیس سازمان ملل متحد، اقتدار کاربرد قهرآمیز زور در اختیار آن قرار گرفت.‏‎ 

سازمان ملل متحد با هدف اصلی حفظ صلح و امنیت بین المللی تأسیس گردید تا از یک طرف، ابزاری جهت استقرار نظام جهانی باشد و از طرف دیگر، مجمعی باشد برای این که کشورها در آن اختلافات خود را، به دور از توسل به زور، و از طریق مسالمت آمیز حل و فصل نمایند .

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت تمام همسنگرانی که هیچ گاه فراموش نخواهند کرد شهدا برای ما چه کرده اند 

برای من سوالی پیش آمده که آیا نسل جوان و نوجوانی که اکنون طیفی از جامعه ی اسلامی ایرانی را تشکیل می دهند با چه رویه و رویکردی باید برای این نسل در باب دفاع مقدس سخن گفت و یا دست به نوشتن برد که از دو جبهه یعنی یک جبهه را جامعه ی کنونی فرض کنیم و جبهه ای دیگر آنچه که به وقوع پیوسته ارزشی کم نشود 

انشالله که این قسمت کلیدی شود برای تببین راهبردی در نگارش این قطعه ی مهم از تاریخ معاصرمان

«مرحوم مدرس رحمه‌الله، خوب من ایشان را هم دیده بودم. این هم یکی از اشخاصی بود که در مقابل ظلم ایستاد؛ در مقابل ظلم آن مرد سیاهکوهی، آن رضاخان قلدر ایستاد و در مجلس بود... ایشان را به عنوان طراز اول علما فرستادند به تهران و ایشان با گاری آمد تهران. از قراری که آدم موثقی نقل می‏کرد، ایشان یک گاری آنجا خریده بود و اسبش را گاهی خودش می‏راند، تا آمد به تهران. آنجا هم یک خانه مختصری اجاره کرد و من منزل ایشان مکرر رفتم؛ خدمت ایشان رضوان‌الله‌علیه مکرر رسیدم. ایشان به عنوان طراز اول آمد لکن طراز اول که اصلا از اول موضوعش منتفی شد. بعد ایشان وکیل می‌شد. هر وقت هم که ایشان وکیل می‏خواست بشود، وکیل اول در تهران، وکیل اول مدرس بود. ایشان در مقابل ظلم، تنها می‌‏ایستاد و صحبت می‌کرد و اشخاص دیگری از قبیل ملک‌الشعرا و دیگران همه دنبال او بودند اما او بود که می‌‏ایستاد و برخلاف ظلم، برخلاف تعدیات آن شخص صحبت می‌کرد.

با سلام و درود فراوان خدمت به دوست عزیز و همچنین دعای ظهور امام عصر (عج)

کانال تلگرام ما آغاز به کار کرد. 

آدرس کانال :

(لینک کانال تلگرام ، کافیست که بر بروی لینک آدرس کلیک کرده و صبر کنید تا وارد کانال )

https://t.me/hendijan1defa

شهید اسماعیل دانش پژوه

نام پدر : احمد          تاریخ تولد :1341/9/19  شهادت : 1365/1/18 آبادان

و قال لهم خزنتها سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین (سوره زمر 73 )

و نگهبانان بهشت به آنها گویند سلام بر شما خوش باشید، و به بهشت جاودان داخل شوید.

به طلب خدا کند محو همه خصم ملک و دین را

شب تیره روزگارش به خزان مرگباری

همه جای خاک میهن شده بستر شهیدان

بنشین، تو چون امیدی بنوای سوگواری

نگاهش را به چشمان نگران خواهر سپرد.در مردمک چشمانش گر چه غروری از مردانگی برادر دیده می شد.اما دلتنگی را چاره ای جز اشکهایش که برگونه ها جاری می شد نبود. اسماعیل می دانست مسیرش روشن است،و تکلیفی بزرگ بر دوشش است، و باید برود، اما اینک نگاهها او را می خواند و بی قراری اهل خانه بی قرارش می کرد، دستش را بر شانه خواهر گذاشت و گفت : صبرداشته باش صبری مانند حضرت زینب ،... وداع از خواهرانی که جای خالی مادر را برایش پر کرده بودند،سنگین بود گویی آسمان دلش می خواست ببارد. اما جهاد تکلیفی واجب بود. و دفاع از مرزها و کیان اسلامی هدفی بزرگ.

به ادامه مطلب بروید...

شهید نعمت الله قائد

نام پدر: دهراب   تاریخ تولد: 1338/11/25    شهادت : 1359/8/26 جاده آبادان – ماهشهر

جدالم با خویشتن بر سرچگونه مردن نیست بر سر چگونه زیستن است، چرا که مرگ را در روشن ترین راههای آسمان یافته ام و بارها آن را در رحیل عاشقانه دوستانم دیده ام ، اما زیستنی را طالبم که چنان مرگی را رهنمون کند. اینها آخرین حرفهای نگران مردی بود که دغدغه زیستن داشت. و سرانجام از میان هزاران بی راهه میان بر را انتخاب نمود.

نامه ای از شهید

پدرم و مادرم شما را می ستایم و مهرتان را هرگز از یاد نمی برم.

وجودم از شماست، و جان و تنم مرهون زحمتهای بیدریغ شما، بس منت ها که بر من دارید و شرمسارم که هرگز نمی توانم چنان که سزاوار شماست، سپاستان گذارم و شکر رنجهایتان را به جا آورم. ناتوان و سر و پا خجلت.

شما با جان دل بر من رحمت آوردید و دستم گرفتید. و با عرق جبین و شیره جان پروردید. بی طمع هیچ منفعتی ، منافع خود را فدای من کردید و بی هیچ چشمداشتی پرستارم بودید.

‹‹ و قضی ربک الا تعبدو الاایه و بالوالدین احسانا ››

پرودگارت حکم کرد که جز او نپرستید و به پدر و مادر احسان کنید.

آری پدر و مادرم: مقامتان را خوب می شناسم و ارزشتان را دریافته ام می دانم در همه حال باید مطیع شما باشم.

اگر آسمان و همه ستاره هایش از آن من بود.

اگر جهان و ثروت بیکرانش از آن من بود.

ولی من در این جهان به کوچکترین گنج آن خرسندم، که زندگیم را در راه خدا به فقرا ببخشم.